توپولوژی کابل کشی افقی مرکز داده

توپولوژی های کابل کشی افقی مرکز داده

برای اتصال روترها و سوئیچ های اصلی در MDA به تجهیزات انتهایی واقع در EDA، کابل کشی را می توان در توپولوژی های مختلفی انجام داد که هر کدام مزایا و معایب خاص خود را دارند. در یک توپولوژی سوئیچینگ متمرکز، کابل‌کشی ستون فقرات از MDA به سوئیچ‌هایی در HDA(ها) اجرا می‌شود، که از طریق کابل‌کشی افقی به EDA (ها) متصل می‌شوند. این توپولوژی همچنین می تواند یک ZDA را در کابل کشی افقی مستقر کند. در یک توپولوژی توزیع شده، MDA مستقیماً از طریق کابل کشی افقی به EDA(ها) متصل می شود و HDA را حذف می کند. برای تعیین اینکه کدام توپولوژی برای موقعیت خاص مرکز داده شما بهترین است، چندین فاکتور وجود دارد که باید در نظر بگیرید:

  • تعداد پورت‌های مستقر در EDA ها
    مراکز داده کوچک ممکن است نیازی به HDA نداشته باشند، در حالی که تعداد زیادی پورت EDA ممکن است به راحتی در HDA مدیریت شوند.
  • محدودیت های فاصله برای رسیدن به هر EDA از MDA
    برای دسترسی به EDA (های) در مراکز داده بزرگتر، ممکن است چندین HDA s مورد نیاز باشد.
  • ظرفیت کابل کشی مسیرها به هر ناحیه کاربردی
    ظرفیت مسیر کافی برای همگرایی کابل کشی افقی از EDA(ها) به یک HDA واحد باید در دسترس باشد.
  • فضای فیزیکی موجود برای پچ پانل در HDA
    برای قرار دادن چندین پچ پنل در مجاورت سوئیچ ها باید فضای فیزیکی در دسترس باشد.
  • سطح امنیت و حفاظت مورد نیاز برای سوئیچ ها و سرورهای اصلی
    استفاده از توپولوژی سوئیچینگ متمرکز در HDA می تواند دسترسی به سوئیچ های اصلی در MDA و سرورها در EDA (ها) را محدود کند.
  • فراوانی جابجایی ها، اضافه ها و تغییرات
    انجام حرکت‌ها، افزودن‌ها و تغییرات مکرر در یک توپولوژی توزیع ‌شده که در آن چندین سوئیچ در EDA(ها) پخش شده‌اند، دشوارتر است.
نکات مهم ساختار پسیو اتاق سرور

انواع توپولوژی کابل کشی

مدل اول: متمرکز با اتصال ضربدری در انتهای ردیف

در این توپولوژی، کابل کشی ستون فقرات، از MDA به سوئیچ ها در HDA متصل می شود. همه کابل‌کشی‌ها در یک اتصال متقابل در HDA متمرکز شده و از HDA به چندین EDA یا ردیف توزیع می‌شوند. این سناریو از یک کانال سه کانکتوری استفاده می کند که در آن کابل افقی از پچ پنل های EDA به پچ پنل های HDA اجرا می شود. کابل کشی هر سوئیچ در HDA به پچ پنل هایی ختم می شود که درگاه های سوئیچ را منعکس می کنند. سپس هر پچ پنل سوئیچ (Equipment Field) به یک پانل پچ دوم (Cabling Field) متصل می شود که درگاه های پچ پنل را در هر EDA مشخص می کند.

متمرکز با اتصال ضربدری در انتهای ردیف - 1
متمرکز با اتصال ضربدری در انتهای ردیف - 2

مزایای اتصال متقابل متمرکز

  • اتصال دائمی سوئیچ ها را فعال می کند تا مجبور نشوید به پورت های حساس دست نزنید.
  • انعطاف پذیری و مدیریت پذیری را با حرکت دادن، افزودن ها و تغییرات ایجاد شده در پچ پانل در اتصال متقابل بهبود می بخشد.
  • هر سوئیچ را می توان به هر مکان تجهیزات متصل کرد.
  • اتصال متقابل متمرکز را می توان در هر نقطه از مرکز داده قرار داد تا فضای خنک کننده را برای تجهیزات فعال رزرو کند.
  • با رزرو فضای کابینت برای سرورها، استفاده از کابینت را بهینه می کند.
  • در صورت لزوم تجهیزات را ایمن نگه می دارد.
  • اتصال متقاطع می تواند از پچ پنل های مدولار یا بلوک های IDC (اتصال جابجایی عایق) استفاده کند.

معایب اتصال متقابل متمرکز

  • ممکن است نیاز به کابل مسی طولانی تری برای EDA(های) در مراکز داده بزرگ داشته باشد.
  • به تعداد بیشتری پایانه و پچ پنل نیاز دارد.
  • برای قرار دادن کابل از EDA(ها) به HDA به فضای مسیر کافی نیاز دارد.
  • به فضای بیشتری برای قرار دادن پچ پنل ها نیاز دارد.

اتصال متقابل متمرکز با ZDA

در حالی که ZDA به طور گسترده مستقر نیست، می تواند در کابل کشی افقی از HDA به EDA (ها) استفاده شود. این سناریو از یک کانال چهار کانکتور استفاده می کند که در آن یکی یا هر دو پچ پنل اتصال متقابل در یک ZDA (اینترکانکت) یا یک ZDA (متقابل) قرار دارند. استفاده از ZDA به این معنی است که مناطق عملکردی را می توان به راحتی در مرکز داده پیکربندی مجدد کرد. همچنین اتصالات متقابل را می توان در مناطق کاملاً جداگانه برای حداکثر امنیت و کارایی خنک کننده قرار داد. از سوی دیگر، استفاده از کانال چهار کانکتور و ZDA به حداکثر تعداد پایانه/کانکتور و پچ پنل نیاز دارد. ملاحظات کابل کشی در ZDA شامل موارد زیر است:

  • چند پورت مس و فیبر در ZDA مورد نیاز است؟
  • اگر کابل کشی افقی بین ZDA و HDA کمتر از 15 متر (49 فوت) باشد، عملکرد اتصال با حداقل سازگاری دارد.

مدل دوم: نیمه متمرکز با اتصال بین در انتهای ردیف

در این توپولوژی، کابل‌کشی Backbone از MDA به سوئیچ‌هایی در چندین HDA (های) واقع در یک EDA یا ردیف متصل می‌شود، و تجهیزات شبکه را نزدیک ‌تر به EDA (ها) قرار می‌دهند. این سناریو از کانال های دو کانکتوری استفاده می کند که در آن کابل افقی از پچ پنل های EDA تا پچ پنل های HDA اجرا می شود. برای اتصال یک سرور جدید به شبکه، پورت پچ پنل EDA به پورت سوئیچ متصل می شود.

توپولوژی کابل کشی نیمه متمرکز با اتصال بین در انتهای ردیف
توپولوژی کابل کشی نیمه متمرکز با اتصال بین در انتهای ردیف

مزایای سوئیچینگ نیمه متمرکز

  • فواصل کابل کشی مسی را در مراکز داده بزرگتر به حداقل می رساند.
  • تعداد پایانه ها و پچ پنل ها را کاهش می دهد.
  • فضای مورد نیاز مسیر مورد نیاز را کاهش می دهد.
  • پچ پنل ها و سوئیچ ها را می توان در قفسه ها/کابینت های کنار هم قرار داد.

معایب سوئیچینگ نیمه متمرکز

  • امنیت و استفاده کارآمد از فضای خنک سازی را با حذف قابلیت قراردادن HDA در هر نقطه از مرکز داده کاهش می دهد.
  • مدیریت پذیری را برای حرکت دادن، افزودن و تغییرات ایجاد شده در پچ پانل در هر ردیف کاهش می دهد.
  • انعطاف پذیری را کاهش می دهد زیرا هر سوئیچ را نمی توان به راحتی به هر مکان تجهیزات وصل کرد.
  • مقیاس پذیری را کاهش می دهد زیرا پورت های سوئیچ استفاده نشده در یک ردیف را نمی توان به راحتی برای ردیف تجهیزات دیگر اختصاص داد.

کانال تک کانکتور با پچ پانل فقط در HDA

سناریوی اتصال دیگر برای این توپولوژی شامل یک کانال تک کانکتوری است که در آن پچ پنل ها فقط در HDA قرار دارند. سوئیچ ها به پچ پنل ها در HDA متصل می شوند که مستقیماً به تجهیزات موجود در EDA وصل میگردد. این سناریو ممکن است در مقیاس کوچک ‌تر با پورت‌های تجهیزات کم استفاده شود، اما جداسازی پورت‌های سوئیچ حساس هنوز مورد نظر است. یک مزیت این است که یونیت های رک می تواند 100٪ برای سرورها استفاده شود زیرا هیچ پچ پنل در EDA استفاده نمی شود. با این حال کابل کشی دائمی مستقر در حالت افقی انعطاف پذیری را محدود می کند.

سناریوی اتصال نقطه به نقطه

توپولوژی نیمه متمرکز می‌تواند شامل یک سناریوی اتصال نقطه به نقطه باشد که در آن سوئیچ‌ها در HDA جدا از سرورهای EDA قرار دارند، اما هیچ اتصال متقاطع یا اتصالی مستقر نمی‌شود. این گزینه کم هزینه ترین گزینه کابل کشی است زیرا فقط به پچ کوردهای طولانی نیاز دارد که مستقیماً از سوییچ به سرور متصل می شوند و نیازی به پچ پنل نیستند. با این حال، سناریوی نقطه به نقطه باعث ایجاد جابجایی، اضافه‌ کردن و تغییرات دشوار، و کاهش مدیریت می‌شود. این سناریو همچنین بازگشت سرمایه ضعیفی دارد زیرا زمانی که سرور جدید اضافه می‌شود، پچ کورد های با طول متفاوت مورد نیاز است و زمانی که سرورها از کار می‌افتند، پچ‌کوردها دور ریخته می‌شوند.

مدل سوم: توزیع شده بالای رک

در این توپولوژی، کابل‌ کشی Backbone از MDA مستقیماً به سوئیچ‌های درون هر کابینت EDA متصل می‌شود و HDA را حذف می‌کند.

توپولوژی کابل کشی توزیع شده بالای رک ها

مزایای توپولوژی توزیع شده

  • پیچیدگی کابل کشی را کاهش می دهد.
  • هزینه کشیدن کابل را کاهش می دهد.
  • مقدار فضای مسیر مورد نیاز را کاهش می دهد.
  • ایده آل برای موقعیت هایی که یک ناحیه خاص از شبکه باید به طور جداگانه و ایمن کنترل شود.
  • در صورت برنامه ریزی برای استفاده از برنامه های کاربردی با پهنای باند بسیار بالا در آینده نزدیک (40 گیگابیت بر ثانیه یا 100 گیگابیت بر ثانیه) ROI بالقوه بهتری خواهد داشت.

معایب سوئیچینگ توزیع شده

  • به سوئیچ های پرهزینه برای پشتیبانی از پورت ها در هر رک تجهیزات نیاز دارد.
  • سرمایه گذاری اولیه بالاتر برای خرید تجهیزات شبکه.
  • نیاز به دست زدن پورت های سوئیچ حساس در حین جابجایی ها، افزایش و تغییرات دارد.
  • مدیریت و انعطاف پذیری را با حرکت دادن، افزودن ها و تغییرات ایجاد شده در هر کابینت کاهش می دهد.
  • مقیاس پذیری را کاهش می دهد زیرا پورت های سوئیچ استفاده نشده در یک EDA به راحتی برای استفاده در دیگری تخصیص داده نمی شوند.
  • انجام تعمیر و نگهداری روی سوئیچ ها (به عنوان مثال، به روز رسانی سیستم عامل) دشوارتر است زیرا آنها در مکان های زیادی توزیع می شوند.

مطلب پیشنهادی: راه اندازی اتاق سرور

مطلب پیشنهادی: استاندارد سازی اتاق سرور

مطلب پیشنهادی: کابل کشی ساخت یافته

پیمایش به بالا